IJsland april 2015

Eindelijk ben ik er dan geweest, een grote droom van mij was IJsland te bezoeken. Een hele bijzondere, mooie, avontuurlijke ervaring om nooit meer te vergeten en die ik heel dichtbij me draag. Ik kon mijn IJslanddroom waarmaken dankzij mijn lieve zus en haar vriend. Precies een jaar geleden hadden ze deze verrassing voor mij, met de boot naar IJsland omdat wegens gezondheid vliegen geen optie was.
Ik kon het nauwelijks geloven en telde de dagen af. 27 maart was het dan zo ver! De auto inladen en op naar Denemarken waar vanuit onze boot de Norrona zou vertrekken.


Een vriendin had vanuit haar raam deze foto gemaakt

De reis er naar toe was fysiek ontzettend zwaar voor mij en eenmaal op de boot was het ook niet bepaald makkelijk, nog geen uur op zee en ik was al zeeziek en we zouden pas de 31e aankomen in IJsland! Jeetje hoe ga ik dat volhouden..... De eerste dagen kon ik niet mijn hut en bed verlaten en helaas lukte het slapen ook niet met die golven die je maag om liet draaien..

We hadden 30 maart om 05.00u een tussenstop bij de faroereilanden waar ik ontzettend naar
uitkeek! Het lukte dan niet om de boot af te gaan voor mij omdat ik al aardig verzwakt was, maar kon wel een beetje bijtrekken nu de boot stil lag. 's middags dan ook een broodje kunnen eten en uiteindelijk een uur voordat we weer zouden vertrekken richting IJsland naar het bovendek geweest en heerlijk van de zeelucht kunnen genieten. We zouden nog even door de Fjorden varen waardoor de zee heel rustig was. Jeetje wat was dat adembenemend mooi!!!!! Ik was er stil en emotioneel van, hier deed ik het voor! Al het andere was ik op dat moment helemaal vergeten en kon alleen nog maar genieten van het prachtige uitzicht!

Eenmaal toen we die prachtige Fjorden voorbij waren werden de golven weer gigantisch en we gingen het slechte weer tegemoet, na nog even proberend naar de horizon te turen die nauwelijks nog zichtbaar was door de golven, zijn we met enige moeite terug naar onze hut gestrompeld.

Thuis in Nederland was familie wel een beetje bezorgd want we kwamen in een enorme storm terecht wat bijna tot de volgende ochtend duurde, stil liggen in je bed zat er niet in, je werd van de ene naar de andere kant geschoven en alle spullen vlogen door de hut. Het was heel heftig maar we hebben er ook wel ontzettend om gelachen. Heel erg blij waren we toen we om 10.00u de volgende ochtend aankwamen in IJsland, een totaal andere wereld.

Alles was wit en het was ontzettend koud! Zo koud hebben we het nog nooit gehad, langer dan 5 minuten buiten was nauwelijks uit te houden, dat kwam vooral door de harde wind. Langzaam begon het tot me door te dringen, ik ben gewoon in IJsland...... Het weer was gelukkig op dat moment uitstekend om bij ons eerste huisje aan te komen, wel was er aan het einde van die dag slecht weer opgegeven en de wegen waren best slecht door de sneeuw op de weg waardoor het spekglad was en we vaak stapvoets moesten rijden. Onderweg kwam je veel gekantelde auto's en vrachtwagens tegen die niet meer geholpen konden worden totdat de sneeuw zou smelten. Het was een spannende eerste rit en we hadden sneeuwkettingen nodig, maar we waren voor het slechte weer er was veilig aangekomen bij ons eerste huisje in het Oosten van IJsland ongeveer 150km van de boot vandaan, met een geweldig uitzicht!

Lieve hond Stella

Samen genieten van dit prachtige uitzicht. Foto: Tim Leguijt

Stella kwam mij helpen bij het opwarmen van mijn handen in de jacuzzi. Foto: Tim leguijt

Volle maan en ondergaande zon, genieten!

Onderweg naar het tweede huisje in het Noorden van IJsland kwamen we langs Hevrir, een hete bronnengebied waar we natuurlijk even stopten. Na een week bijtanken ging het tegen mijn verwachting in weer een stuk beter met mij en kon ik af en toe mee kleine uitstapjes maken!

Mijn eerste echte uitstapje was naar Húsavik, een hele fijne plek. Van daaruit kon je walvistochten doen, maar na ons avontuur op zee zagen we dat nog even niet zo zitten. De eigenaar van het huisje wat we huurden vertelde dat de dag ervoor een Blauwe vinvis was gezien, wat nogal bijzonder bleek te zijn. Helaas hebben we geen walvissen vanaf de kant gezien, maar wel een prachtig uitzicht met mooie wolkenluchten.

Tijdens het maken van foto's werd ik bevriend met deze lieve Border collie, een mooi fotomodelletje

Waar je ook bent, het is overal zo ontzettend mooi! Onderweg kijk je je ogen uit.

We gingen naar de Dettifoss! Ik had een vrij goede dag en het was vanaf de auto nog een stukje lopen naar de waterval, ongeveer 10 minuutjes heen en ook weer terug, door sneeuw met allemaal losliggende stenen. Ik heb van die wandeling enorm genoten en heb al jaren niet zo ver kunnen lopen! Ik voelde me zo gelukkig! Zou mijn nieuwe medicijnen wat gaan doen....

Ik haalde het niet in een keer en moest regelmatig even op een rots bijkomen en had wel een keer een bijna flauwval momentje doordat het best vermoeiend was, maar ondanks dat voelde ik me ook top, ik voelde dat ik leefde, elk vezel in mijn lichaam genoot, van de kou, de sneeuw, het lopen, de prachtige luchten en uiteindelijk ook van de kracht van de waterval.

Bijna bij de waterval nog even een selfie zussenfoto gemaakt

Weer bijna thuis nog even een fotostop.... Moeilijk om daar gewoon aan voorbij te rijden!

Een andere dag zijn we nog naar de Godafoss gegaan, wat 10 minuten van ons huisje vandaan lag. De zon liet zich zien en de wind zwakte een beetje af, waardoor het een stuk minder koud aanvoelde, heerlijk!

Hólar, de eigenaresse van het huisje raadde ons aan om daar ook naar toe te gaan, het was klein en totaal uitgestorven! We hebben er niemand gezien,  Ook wij hielden het er al heel snel voor gezien!

Ons huisje in the middle of nowhere. Hier hebben we ook een enorme sneeuwstorm meegemaakt die een dag en een nacht heeft geduurd, het was onmogelijk om naar buiten te gaan!

 Foto: Tim Leguijt

Als Gaby en Tim samen op pad gingen kwam deze lieve schaapsherdershond mij gezelschap houden

We zaten aardig ingesneeuwd al na een paar uur :-)

Mijn laatste uitstapje was naar Hofós, een hele mooie middag met regelmatig zon en warm genoeg om buiten op de basaltblokken onze boterham te eten.

De laatste 2,5 week van mijn reis heb ik helaas tot mijn verdriet niet afkunnen maken. Ik ging met de dag hard achteruit waardoor ik noodgedwongen naar huis moest, wat veel geregel was met artsen etc, ik kon alleen nog maar in stilte in bed liggen en voelde me erg beroerd, met veel last van mijn hart. Fysiek was het allemaal toch te veel en door mijn wilskracht ben ik erg ver over mijn grenzen gegaan waardoor mijn lichaam het niet meer aankon. Na 6 hele zware dagen in IJsland voordat ik naar huis kon is mijn moeder overgevlogen en is met mij teruggegaan, voordat dat ook niet meer mogelijk zou zijn geweest.... Een hele heftige terugreis was het, wat ik fysiek nauwelijks aankon. Eenmaal thuis ging het nog slechter, wat te verwachten was. Gelukkig gaat het nu al weer wat beter. Ik kijk met ontzettend veel plezier terug naar de tijd die ik in IJsland heb gehad met Gaby en Tim, er waren hele zware momenten maar ook zulke mooie momenten die ik nooit meer zal vergeten!! We hebben met z'n drieeen erg veel lol gehad en gelachen. Ik ben hun heel erg dankbaar dat ze dit voor mij hebben kunnen waarmaken! Gaby en Tim hebben de reis wel afgemaakt en ik hoop in betere gezondheid ooit op een dag terug te gaan en het zuiden van IJsland te ontdekken! IJsland zit in mijn hart.