Sinds een klein weekje gaat het fysiek eindelijk weer eens wat beter, meteen ontstaan er dan ook plannetjes en ideetjes over van alles en nog wat en zoveel zin om het fotograferen weer op te pakken. Het afgelopen jaar was het vooral veel eraan denken, nu op dit moment voelt het om het ook weer af en toe uit te kunnen voeren. Hopelijk zit ik in een stijgende lijn met de nieuwe medicijnen die ik heb en krijg ik minder hevige terugvallen. Alles is nog onzeker, of de medicijnen beginnen aan te slaan, of dat ik gewoon weer eens wat betere dagen heb, wat wel vaker voorkomt.
Ik probeer niet te denken aan dat het morgen misschien weer anders zou kunnen zijn, want voor nu hoef ik in ieder geval niet 24/7 te liggen omdat ik mij te ziek voel om ook maar voor even rechtop te zitten en heb ik afgelopen week twee keer tien minuutjes kunnen lopen, zonder een hele erge nasleep ervan. Verder heb ik dan weinig energie over om iets te doen en lig ik nog steeds heel veel en elke dag is ook weer anders, maar ben al zo blij dat ik me niet 24 uur per dag meer zo beroerd voel, er zijn nu fijne adempauzes :-).
NU voelt het alsof ik het fotograferen weer een beetje op kan pakken en af en toe met mijn hond lekker de natuur in kan en alleen al van dat gevoel geniet ik ontzettend!!!
Al snel toen ik het fietspad had verlaten en de drassige Biebosch bij de Oosthaven inliep hoorde ik gepiep van hele kleine vogeltjes, ergens herkende ik het geluid ervan. Jaren geleden zat er een Vuurgoudhaantje bij ons in de tuin, alleen die ene dag. Zo ontzettend mooi vond ik hem, ik had ze nog nooit eerder gezien. En nu jaren later kom ik ze hier in de Boesbosch tegen, hoe gaaf is dat! Ze waren met veel, maar zaten ontzettend ver weg en hoog en zaten echt geen seconde stil.. Er is ook maar één foto die een beetje gelukt is toen het vogeltje boven mijn hoofd voor een halve seconden kwam zitten. Het is in ieder geval het bewijs dat ik ze echt heb gezien! :-D
Op de terug weg naar de auto stond dit prachtige reegeitje, dat voelt elke keer weer als een groot cadeau! In eerste instantie had ze mij niet in de gaten, maar achter de ree kwam een vader met twee luidruchtige kindjes aan waardoor ze opschrok en eigenlijk mijn kant op wilde rennen, na enkele seconden verdween ze tussen de bosjes
Vanuit de auto heb ik deze foto's nog gemaakt, hier zijn de herfstkleuren nog een beetje te zien. En links nog in het klein een Zilverreiger.
.
Inmiddels zijn de blaadjes nu van de bomen, wat je hier op deze foto kan zien
Ik wil iedereen een hele fijne Jaarwisseling wensen, óp naar een mooi en gezond Nieuw jaar!!
Ook wil ik minder kritisch naar mijn foto's kijken. Zelden ben ik tevreden met de foto's die ik heb gemaakt. Het echt verdiepen in het fotograferen en het vele oefenen zit er helaas (nog) niet in. Ik zal zeker mijn best erop blijven doen en steeds weer wat kleine dingetjes bij leren, maar ga er geen al te hoge eisen meer aan stellen!
Maar nu over naar de foto's die ik in november tijdens een kleine fijne wandeling heb kunnen maken! Zoals altijd wanneer ik in de natuur ben, en meestal met mijn lieve hond Roef erbij, heb ik intens genoten!
Dit lieve schaapje kwam hard aanrennen toen ik uit de auto stapte, ze bleef zo mooi staan, het was heerlijk om foto's van haar te maken, ik heb er 3 van uit gekozen.
Al snel toen ik het fietspad had verlaten en de drassige Biebosch bij de Oosthaven inliep hoorde ik gepiep van hele kleine vogeltjes, ergens herkende ik het geluid ervan. Jaren geleden zat er een Vuurgoudhaantje bij ons in de tuin, alleen die ene dag. Zo ontzettend mooi vond ik hem, ik had ze nog nooit eerder gezien. En nu jaren later kom ik ze hier in de Boesbosch tegen, hoe gaaf is dat! Ze waren met veel, maar zaten ontzettend ver weg en hoog en zaten echt geen seconde stil.. Er is ook maar één foto die een beetje gelukt is toen het vogeltje boven mijn hoofd voor een halve seconden kwam zitten. Het is in ieder geval het bewijs dat ik ze echt heb gezien! :-D
Een paar meter verder hoorde ik het geroffel op het hout van de Grote Bonte Specht
Op de terug weg naar de auto stond dit prachtige reegeitje, dat voelt elke keer weer als een groot cadeau! In eerste instantie had ze mij niet in de gaten, maar achter de ree kwam een vader met twee luidruchtige kindjes aan waardoor ze opschrok en eigenlijk mijn kant op wilde rennen, na enkele seconden verdween ze tussen de bosjes
Vanuit de auto heb ik deze foto's nog gemaakt, hier zijn de herfstkleuren nog een beetje te zien. En links nog in het klein een Zilverreiger.
.
Inmiddels zijn de blaadjes nu van de bomen, wat je hier op deze foto kan zien
Ik wil iedereen een hele fijne Jaarwisseling wensen, óp naar een mooi en gezond Nieuw jaar!!
Wat een geweldig mooi gebied ,ja als z,on mooi reegeitje je kant op komt lopen ,kan je geluk niet op. ook van ons de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.
BeantwoordenVerwijderenHoi Anouk.
BeantwoordenVerwijderenmooie foto's en wat een mooi gebied.
groetjes Herman.
Hoi Anouk,
BeantwoordenVerwijderenHele mooie opnames van dat prachtige natuurgebied.
Grappig dat schaap.
Een fijne jaarwisseling en alle geluk en gezondheid voor 2015!!
Groetjes, Marco
Hoi Anouk,
BeantwoordenVerwijderenFraaie beelden van een schitterend natuurgebied. Ik hoop dat je dit jaar nog vaker de natuur ik kan en nog méér zal genieten met de daarbij gemaakte foto's.
Heel veel geluk en gezondheid in 2015!
Groeten,
Remco
ps. nog bedankt voor je foto! ;-)