Eindelijk was het zover!
Ik heb twee vossen gezien en mogen fotograferen! Iets wat ik al jaren wilde, vijf jaar geleden had ik het geluk niet toen ik op zoek ging, wel genoeg andere prachtige dieren en natuur gezien, Vorige maand had ik dat geluk wel! Het was zo'n mooi moment in mijn leven!!
Eerst hebben we onderweg heel veel andere mooie dingen gezien! Zie hieronder.
Mijn moeder en ik wilden net omdraaien, na een wandeling door de prachtige natuur en de mooie ontmoetingen die we hebben gehad met verschillende dieren die daar leven, om terug naar de auto te gaan én vlak voor dat moment kwam ze om de hoek aangelopen.......
KIPPENVEL over mijn hele lichaam, ik kon mijn ogen nauwelijks geloven..... Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken, er loopt daar in de verte gewoon een vos......
Vanwege mijn gezondheid zat ik in een rolstoel, niet echt optimaal om vossen te fotograferen dacht ik haha. Maar ze trok zich er uiteindelijk niks van aan! Ze liep nog op een grote afstand van ons vandaan en ik ben uit de rolstoel gestapt, al vrij snel kwam ze mijn kant opgelopen, Wow!
Ze zag de rolstoel staan en ging er met een boog naar toe om te kijken of er iets lekkers in de mand van mijn moeder zat.
Helaas voor haar zat er niks in, voeren vind ik echt NOT done! Ze ging heel brutaal aan de mand trekken, geweldig!
Ik ben op een afstandje gaan zitten om foto's te maken, niet veel later kwam ze weer op mij aflopen en keek me heel doordringend aan, op zo'n twee meter afstand. Ik voelde dat ze me niet helemaal vertrouwde.
Ik kneep mijn ogen dicht wat ik ook bij katten doe om ze gerust te stellen, vaak als ze je dan vertrouwen doen ze het terug, ook dit vosje deed dat toen ik mijn ogen even dichtkneep en meteen weer open, ze kwam toen naar mij toe gelopen om aan mijn benen te ruiken, zo bijzonder! Mijn ogen stonden vol, ik had nooit verwacht om een vosje ooit van zo dichtbij te mogen bewonderen.
Ze ging gewoon lekker haar gangetje in de buurt van ons en ik kon rustig foto's maken en van haar genieten. Zelfs ging ze ongegeneerd even tussendoor plassen.
Niet veel later ging ze erbij liggen, geheel ontspannen op weer ongeveer twee meter van mij vandaan, soms met haar oogjes dicht! Bizar dat ze zoveel vertrouwen had. Het is nauwelijks te beschrijven wat voor gevoel er door mij heen ging....
Op mijn gemakje heb ik nog heerlijk foto's gemaakt, hieronder een overzicht van de rest van de foto's van de vos!
Na ongeveer een half uurtje zijn we toch maar weer richting de auto gegaan. Ondanks dat het een geweldige ervaring was kostte het mij ontzettend veel. Fotograferen is de laatste jaren vaak niet te doen, zelfs foto's van mijn eigen dieren maken is nog erg zwaar en nu heb ik het ook puur gedaan omdat ik het zo ontzettend graag wilde, maar ging daardoor erg ver over mijn grenzen. Mijn hart had geen normaal ritme meer, alles deed erg pijn, was super misselijk van vermoeidheid, oren suisden, duizelig en kreeg ook nog eens gevoelloosheid aan de rechterkant van mijn gezicht, een duidelijke teken dat ik veel te ver over mijn grenzen ben gegaan, maar ondanks alles kreeg ik de glimlach niet van mijn gezicht, het was het zo waard! Dit kan niemand meer van mij afpakken. Ook stelde ik mijn moeder gerust die best bezorgd was dat het dit echt wel waard is geweest.
Ik droomde vaak dat ik in het bos woonde en dat er een vosje op mij af kwam en eigenlijk is die droom uitgekomen, bedacht ik me die avond! :-)
Op de terugweg liet zich aan de overkant van een sloot een tweede vos zich zien! Gewoon nóg een vos :-D Ook daar toch nog een paar foto's van gemaakt.
En toen op weg naar huis met een hele bijzondere ervaring. Het was een hele bijzondere prachtige magische dag!
